โรคไอกรน คือ เป็นโรคทางเดินหายใจที่ติดต่อได้ เกิดจากแบคทีเรีย Bordetella pertussis
อาการของ
โรคไอกรนมักเริ่มจากน้ำมูกไหล จาม มีไข้ต่ำ เมื่อเริ่มมีอาการเนิ่นๆ ควรรีบพบแพทย์โดยด่วนเพื่อตรวจวินิจฉัย หลังจากนั้นประมาณ 1-2 สัปดาห์ อาการไอแบบเฉพาะตัวจะเริ่มขึ้น โดยมักจะมาพร้อมกับเสียง "ฮู้ป" เมื่อผู้ป่วยพยายามหายใจหลังจากไอ อาการไออาจรุนแรงถึงขั้นอาเจียนหรือหมดแรงได้ ในบางกรณี ทารกอาจไม่ส่งเสียงฮู้ปตามปกติ และอาจมีอาการหยุดหายใจชั่วคราวแทน
แม้ว่าโรคไอกรนอาจดูเหมือนไข้หวัดธรรมดาในตอนแรก แต่สามารถลุกลามกลายเป็นโรคร้ายแรงได้อย่างรวดเร็ว โรคนี้ติดต่อได้ง่ายและแพร่กระจายได้ง่ายผ่านละอองฝอยจากการไอหรือจามของผู้ติดเชื้อ ทารกและเด็กเล็กมีความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนจากโรคไอกรนเป็นพิเศษ เช่น ปอดบวม ชัก สมองเสียหาย หรือแม้แต่เสียชีวิต
การฉีดวัคซีนถือเป็นวิธีการป้องกันโรคไอกรน (ควรได้รับการฉีดวัคซีนกระตุ้นอย่างต่อเนื่องเพื่อป้องกันโรคไอกรนอย่างต่อเนื่อง)
นอกจากการฉีดวัคซีนแล้ว ยังมีมาตรการอื่นที่สามารถช่วยป้องกันการแพร่ระบาดของโรคไอกรนได้ ดังนี้
ปิดปากเวลาไอหรือจามด้วยกระดาษทิชชู
ล้างมือบ่อยๆ โดยเฉพาะหลังจากสัมผัสกับผู้ที่มีอาการไอ
หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ที่ไอเรื้อรังหรือมีอาการป่วยทางเดินหายใจ
อยู่บ้านหากป่วยเพื่อหลีกเลี่ยงการแพร่เชื้อสู่ผู้อื่น
หากสงสัยว่าติดโรคไอกรน ควรรีบไปพบแพทย์ทันที การวินิจฉัยและรักษา จะช่วยย่นระยะเวลาของอาการและลดความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน การรักษาทางการแพทย์เป็นสิ่งสำคัญ
